κοτυλιστί

κοτυλιστί και κατυλειστί (Α)

επιρρ. κατά κοτύλη, λειανικά.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κοτυλίζω + επιρρμ. κατάλ. -ιστί (πρβλ. ιππ-ιστί, νομ-ιστί)].